Gözler ve Anılar Şiiri - Şevket Güler

269171110352130

âmânın gözünden uzak olan
kalbine daha y/akın
ışık gözden içeri bir akın

kaşın
deniz kıyısı
uzun gecelerin kışı
gözlerini kapatarak
batır gemileri
fırtınada ışığı kaybolmuş
savrulmuş feneri

ben
bu sessizliğin bekçisi
belki emekçisi
kırk yılda bir
kahvesini tazeleyerek
hatırımda tuttuğum
kim bilir
belki unuttuğum kadından
fazla bir isim şimdi hatırladığım

ay
elinin altında lamba
kıs ışığını gözlerimin

dilin
söz
göz kalemi olduğunu bilirim
söylesem
inanmazsın
içinden çıkamam
çizdiğim resmin

bir göz görür
ve ancak hatırında kalanı resmeder
hayran ve viran kalır

bir göz görür
tüm güzelliğinden mahrum
ve hatırlamadığı yüze
mahkum kalır