Gözler Kaçınca Şiiri - Kadir Başboğa

GÖZLER KAÇINCA
İşte o zaman başlar en büyük yangınlar en büyük kavgalar sevda yüklü gönülde
Ve o zaman başlar sevda yüklü geminin o heybetine rağmen taka inadı...
Seve seve ve sevgisinden ötürü delirircesine bir duygu yoğunluğu ile yaşarken,rüzgarlara toz olmayı istediği andır sevenin işte...
Uykuları bile onsuz edemezken gayrı dediği andır sevenin,kendini Çim diplerine sakladığı andır...
Halbuki gökyüzünü severken bile onu ve hayalini gök yüzüne sığdıramayandır seven...
Ve ona rağmen tamda ölmeyi arzuladığı andır sevenin,gözlerin kaçtığı o an...
Gözler kaçar ayaklar kararsızdır halbuki burun direkleri hep onun kokusunu aramaktadır...
Ama işte saz çalmayı ve en çok sevdiği türküyü hep aynı akortta çalmak ister ya seven...
Ve kaçan bir akord gözleri ölüme sürükleyendir ya aslında........
Gözler kaçınca bir zan düşer o seven gönüle. sorar sorar ve ağlar gönül usul ve sessizce,keder sarar bütün benliğini gayrı kalp atımı aynı değilmidir diyeeeeeeee....