Soğuk hücre demir parmaklık kör pencere
Tutsaklık bile özgürlüğe anlam katmıyor artık
Kopmuş kıyamet sabır yine yetim dağılan biz
Maviyi tutan gökyüzünün rıhtımında bir nefes
Ecele pas vurmuyor mutluluk doludizgin hayat
Beyaz çiçek imtihan uçurum dalında kelebek
Eriyen mermi namluyu ısıtmaz ve patlamaz
Toprağa düşen tohuma su nefes olmuyor artık
Büyür yeşeren diken hayat kol kanat kırık
Adım adım kış bilinmez gelir mi bahar
Zulada kurumuş ömür tutukluluk yapmaz acı
Sözün bittiği yer gözler daima kapalı
Kayıt Tarihi : 13.3.2018 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!