Gözler Dağlıyordu Şiiri - Elife Ergan

Melekleri mavisinde gördü
Masum denizin orta yerinde,
Çocukları çok ağlattı, yeter güldürelim diyen sesini işitti
Ve utanmak diye bir şey var ki burada, şu devirde

Niye yoktu?
Usulca başını göğe kaldırdı, sicim gibi göl denizinden
Akıttığı neden hep billur?
Yankısı yüze düşüyor, şavkı buluta bakıyor

Sus pus oldu dudaklarında!
Gördü kan pıhtısı dişlerini geçirmiş dili parçalı
Ağladığıydı gülmeye en yakın yerdi bekliyor işte
Merhamet dilendi yine!...

Elife Ergan (Elifçe)

Hasret ve aşk...