Kimsesizler penceresinden bak bana,
Işıklarla dolsun kalbimin ölümsüz evi.
Ayrılıkların gölgesinde tutunurken aşka,
Yağmur ol dindir, gönlümde yanan bu çileyi.
Umutlar ardında çıktım bu yola, bir başıma.
Dikkat et üşümesin kalbimin derinlikleri.
Ne acılıyım ne de mutlu, geldim işte kapına.
Ebedî yalnızlığımdan önce görmek için gözlerini.
Kayıt Tarihi : 9.10.2025 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!