Ben kendimi, rüzgârlara verdim’ de zamanla,
Dağdan dağa geçtim, göze geldim baharımda.
Bir dertli hazan oldu şu gönlüm, gülemem ben,
Dağdan dağa geçtim, göze geldim baharımda.
Ömrümde ne sevdim, ne sevildim yeterince,
Sevsem’ de şu gönlümde, hazan oldu sevince,
Ben şimdi zaman yorgunuyum, yaslı günümde,
Dağdan dağa geçtim, göze geldim baharımda.
Mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
02 Ağustos 2014
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 2.8.2014 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!