Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Giderken demiştim sana: hayat boş, çabuk geçer zaman
Günler, aylar hatta yıllar takılıp gider bir nehrin arkasına
Karışır çakıla, kuma, tutunur bir dal parçasına sürüklenir dere-tepe! ..
Bitmeyen, geçmeyen sevgidir, özlemdir insanı hayata bağlayan…
Demiştim sana giderken: hayalinden bir parça bırak da bana
Hüzün yazarsa yokluğunda yüreğim
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Gözler sevdiğini 'hasretle' arar ama hasreti bütün ağırlığıyla çeken o sevdayı yaşayan yürektir...
Şiir ilk dizeden son dizeye kadar taşıdığı hasretin yanına her şeye rağmen umudu da ekleyen uzun soluklu ve şairimizin kalemine yakışır çok güzel bir çalışma...
Kutluyorum sayın Rukiye Çelik....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta