Göz Yaşlarım.. Şiiri - Mehmet Sever

Koyu bir karanlığa bürünmüş gecelerde
Gözyaşlarımla ıslanan katran karası acılar
Susuz kalmış bir çiçek,
Nasıl solarsa günden güne
Öyle solgun bir baharda dökülmüşüm.
Yürek tutuşurken bir ucundan...
Hiçbir ucundan tutunamamışım hayata
Bir ışık olsa karanlığımda,
Bana gülümseyen...
Bir el olsaydı, bir dokunuşuyla,
Kurumuş topraklara bahar getiren.
Kırık bir dal parçasının bir ucunda o bir ucunda ben...
Tutunup hayata anlamsız bir yerinden,
Bir umut gibi...
Rüzgara kapılıp, toprağa düşen bir tohum gibi,
Tesadüfen yeşeren..