Göz yanılması Şiiri - Kpt Yılmaz Bektaş

Buradan bakınca diğerlerinin önünde gibi
Bana olan yakınlığından büyük görünüşü
Göz alan ışıltısı da benim yüzümden…
Yoksa bir farkı yok bildiğim diğerinden
Hep göz yanılması bu ışıkla gölgenin oyununda
Yoldaki taş da aynı geceyle uzayan kaldırımda…
Bolca sözle desteklenen; insanın aklını alan
Bazen durduk yerde kalbini çalan büyüsü de…
Göz alan bir rengi bile yokken siyahla beyazın
Aklınıza gelen ve gelmeyen ne güzellik varsa
Hepsi benim sonsuz hayalimin gücümden…
Gözün gördüğüne verilen bu önem neden?
Çok değil bir zaman ileride gösteri bitecekken…

Yılmaz BEKTAŞ