Gözlerini sevmezmişsin, öyle dediler.
"Çekik çekik, neyine yetmemiş dünya?"
O an içimde bir şey çatladı,
sessiz değil, düpedüz gürültüyle.
Oysa ben,
ilk aynana çarpıldım.
Orada kayboldum, kendimi unuttum.
Benimkilere benziyordu hem,
hem de sanki başka bir yerden bakıyordu.
Biz, aynı göğe yansıyan
aynı yükü taşıyan iki iz.
O zaman kabul et,
güzel seviyorsun işte.
Hatice GÜZEN
Hatice GüzenKayıt Tarihi : 21.2.2025 14:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kendini sev, Çünkü ben oradayım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!