Göz’lerin Şiiri - Serdar Çiçek 2

Karanlık çöktüğünde ,
başlar yokluğunun vermiş olduğu eksikliğin , kalp burukluğu.
Gökyüzü durmadan yapraklarını döker.
Her yer hüzün her yer karanlık ,
korkmuş bir çocuk gibi saklanacak yer arıyorum. Gözlerin geliyor aklımı huzur ve aydınlık olan tek yer.
Kaçak girdim gözlerine,
Gözbebeklerinde saklanıyorum .
Demir parmaklıklara bürünüyor kirpiklerin, kayboluyorum gözlerinin derinliğinde.
Güvende olduğum tek yer gözlerin ,
,Bir ömür kalabilirim bu huzur dolu yerde.
Ver ceza mı! Ömür boyu ,
Hapset beni gözlerine.
Gözlerim gözlerine tutuklu kalsın diye..