Göz Kapaklarını Ört Üstüme

gözlerimi ikinci kez kırpmadan geçti
sensizlik sandığım ürperti
saliseden kısa yıllarımdın
sadece aklımda yarattığım
yalanımken yakın
gerçeğimken uzak
tam ortasındayım ayrılığın...

saçların sonbahar gibi dağınıktı
her halini başka okşadım
tel tel döküldüm
savruldum
insan bir kez mi ölür sanırsın
ben saçların kadar öldüm
kül kül saçıldım
kavruldum...

gözlerin tanrının gölgesi renginde
bir tek gözlerinde dalar
ömrüm en huzurlu uykuya
kör karanlıklar kıskanır bakışlarını
göz kapaklarınla ört üstümü
ölesiye kalmak istiyorum sende...

ve kim demiş ki ayrılığın içinde
kavuşmak yoktur diye
yalnızlığım sensizlikle ya...