Göz Kapaklarımız Şiiri - Ali Doğan Dağbey

Müebbetlik bir mahpusun
Pranga demiri gibi
Güneşi bir daha
Hiç görmeyecek gibi
Düşer göz kapaklarımız
Gözlerimizin üstüne
Anılarla dolar taşar
Göz pınarlarımız…

İlk defa onu görür
Göz kapaklarımızın
Arkasına gizlenmiş zihnimiz
Hüzünle çağlar akar
Gözyaşlarımız
Çocukluğumuz
Onurumuz
İlk aşkımız
Heyecanımız
Avuç terimiz
Utangaçlığımız
Yiğitliğimiz
Erkekliğimiz
Bıyık terimiz
Genç kızlığımız
Nergis gibi
Ten kokumuz
Ağlamazlığımız
Direngenliğimiz
Bitimsizliğimiz
Yorulmazlığımız
Yenilmezliğimiz
Pes etmezliğimiz
Dağlarımız
Denizlerimiz
Ovalarımız
Köylerimiz
Ormanlarımız
Ormanlar gibi
Dostlarımız
Arkadaşlarımız
Yoldaşlarımız
Geçen yıllarımız
Anılarımız
Ve her şeyimiz
Ve okullarımız
Ve diplomalarımız
Ve hocalarımız
Ve gençliğimiz
Ve emellerimiz
Ve koşmalarımız
Ve bayırlarımız
Ve çayırlarımız
Ve terlemelerimiz
Ve umutlarımız
Ve düşlerimiz
Ve sen’imiz
Yani her şeyimiz…

Özetle
Her şeyim sendin
Ve sen o sen’i
Hiç fark etmedin…