Göz Kapakları Şiiri - Raziye Sayaslan

Bir çiçek gibi doğar, büyür yüzünde gülüşün,
Kuru toprak suya kanar
Ben gözlerine kul olur kalırım.
Tüm renkler gelip çöker güzelliğinin üstüne
İnce bir çizgi hemen, gözlerinin kenarında,
Sanki tüm mazini oraya saklar gibisin.
Saçların, alnının üstünde birer gölgelik
Ruhum işte orada dinleniyor,
Orada hep kendinden oluyor.
Öyle bir yüz ki bu sendeki,
Arayıp da bulamadıklarımı
Sade sende ezber etmişim.
Varlığın yaşamam için tek kafi sebep olur,
Geceleri tek ışığım denin gözlerin olur.
Bin bir renkli sayfalar açarım
Kazırım suretini tek tek tırnaklarımla.
İli göz bir dudak değil oysa seninkisi,
Cennetine düştüğüm iki yeşil bahçe
En güzel cümlelerin aktığı bir pınar,
Senin suretin.
Kolay değil ya anlatmak işte,
Hafızamda saklı bir kokun var
Mavi denizlerden kör kuyulara düşürür beni,
Çorak vadilerde çiçeklerimi açtırır
Gönül dağımda beni bir başıma bırakır.
İki kaşının arası bir sırat sanki,
Ben arafta kalmışım
Gözlerine geçmeye hasretim.
Düşersem eğer tutunurum her şeyimle,
Ya geçir beni sen öteki tarafa
Ya ben düşeyim senin göz kapaklarına.