Göz Görmez, Kulak duymaz! ..
Bî çare; Cellâdına, teslim olmuşsa millet, O toplum millet değil, toplum olmuştur illet. İster ezan sesini, istersen çan-ı dinlet, İllet olan topluma, müstahaktır bu zillet.
Gün geçmiyor ki her gün, fidanlar kırılıyor, Genç kızlar dul, sübyanlar, naçar yetim kalıyor, Lâ havle vela kuvvet, diyerek tesbih çekip, Hurafenin uşağı, ancak sabır diliyor.
Ocağına kor düşen, ne yürekler yanıyor, Analar feryat edip, bağrına taş basıyor, Gaflete dalmış millet, uyku’da horluyoruz, Gaflete dalan illet, sabrım taştı demiyor.
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta