Gözün görmediğine gönül katlanırmış.
Göz görmeyince dertler azalır mıymış?
Ben seni göremeyince gönlüm katlanmıyor.
İçim yanıyor taa derinden,derdim azalmıyor.
Diğer yarım yokken beni hiçbir şey tamamlamıyor.
Gözüm görmüyor,kulağım duymuyor.
Bedenim ruhsuz bir kalıp oluyor.
Ruhum olmasa da canım acıyor.
Gözüm görmeyince gönlüm katlanmıyor.
İçim yanıyor,yüreğim kanıyor.
Gözlerimin feri sönüyor.
Bedenim yaşıyor,ben ölüyorum.Ölüyor...
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Olcay](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/14/goz-gormeyince.jpg)
her gecenin sabahı vardır...
gülümseyen yarınlara...
gülümseyen dizelerle...
saygılar yüreğinize değerli kardeşim...
TÜM YORUMLAR (1)