Yorgunum,
Hayata boncuk boncuk ter bıraktım,
Şimdi toparlayıp, kendime bir kolye yaptım,
Gözlerimi gökyüzünden alamazken,
Göz bebeklerim güneş yüzünden düşük yaptı.
Tırnaklarımla yolumu kazdım,
Fakat tırnaklarım yarım kaldı,
Sitres, hava koşulları bana meydan okurken,
Bedenim,inatla bir kurdeşen bıraktı.
Birde bakışlar,sanki üzerime asılan birar nazarlık,
Fakat zamanla yüküde ağırlaştı,
Bana ödetilemeyen her zararda,
Hastalığıma sözler abandı,
Bir de bulutlar,gökyüzüyle uyumlu tabi,
Bembeyaz günlere renk verirken,
Fazla güneşlendi galiba hepsi siyaha bulandı,
Elimden gelen tek işlevsel hareket,
Pislik kokan ellerimi yüzümle ovuşturmak,
Aslında karlıyım, hatta zengin,
Çünkü ellerimin ovuşturduğu bir tam yüzüm var...
Kayıt Tarihi : 23.4.2013 17:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!