Göz aydınlığım oluyorsun her sabah.
Gözlerini her açtığında,
Tüm evren selamlıyor seni.
Ağaçlar, kuşlar, böcekler, varlığına şükrediyor.
Papatyalar senin için açıyor her sabah.
Günebakanlar senin için salıyor kokusunu.
Ne çok şeysin sen böyle.
Bir hiçlikten koca bir evren yarattın.
Dokundukça, sevdikçe çoğalttın beni.
Sonsuz umutlar ektin içime dolu dizgin.
Sen gönlümün rızık kapısı!
Sesin varlığımın kanıtı, sen hep şarkılar söyle.
Senin ezgilerinle göğsünde ölmeyi dilerim Rabbimden.
O Rab ki cehennemine karşılık
Seni bırakıyor avuçlarıma.
Tenin kutsuyor tenimi.
Mitolojik bir tanrıçaya dönüşüyorum her sabah.
Kayıt Tarihi : 24.1.2024 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!