Göz Altında Düşlerim Anne

Bu şehirde,
En çok dilenciler sevdi beni.
Birde pencereye,
Susam bıraktığım kumrular,
Ne ilğinç değil mi anne...

Gün oldu,
Güneş açlığı mı vururken,
Bizim Arif'in marketinde,
Cebimden şiir çıktı anne.
Yokmuş kırk kuruşum,
Bir simit bile alamadım.
Bir simit şiiri ki çok uzun olan,
Hani üzülürsün diye,
Yazamadım anne...

Göz altında,
Demirköprü düşlerim.
Bir hiç uğruna sorgulanmakta.
Cep telefonu mu aldılar,
Kapsam alanı dışında bir süre,
Koz kilit vurulan kapılar,
Yüksek duvarlar, nöbetçiler,
Beni seyir edenler,

Özgürlük dediğin şey,
Demir korkuluklar kadar sık,
Ve bir o kadarda soğuk,
İnatla pencereye bir kumru konar,
Birden dağılır seni görünce,
İçimde ki sevdalı mayınlar,
Sakın ha gelme,
Gelme anne...