Bir tren gelse uzaklardan
Götürse duygularımı hayallerin
Müebbet yediği kara vagonlarda
Uzaklaşsa benliğim karamsarların
Ciğerleri pas tutmuş bedenlerinden
Keşke hapsolsam vagonun penceresine
Hiç bilmediğim
bilmem kaçıncı durakta insem
Ve açsam duygularımı tanımadığım çehrelere
Konuşamadığım lisanlılarla
konuşamadan dertleşsem
Sonra dönüp eve arasam
Maddi dostlukları
Bir cafe de kahve içsekte
Anlatabilir miyim duygularımı
Yılların eskittiği dosluklara
Kayıt Tarihi : 1.4.2017 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!