Götür Rafet'im Şiiri - Veysel Şimşek

Durmak kalmak ile fren paslanmaz,
Yollar çamur değil teker pislenmez,
Nedense bir türlü Rafet uslanmaz,
Duraktan al beni götür Rafetim.

At değildir servis sac ile demir,
Korkma canı çıkmaz kısalmaz ömür,
Rafetim sen kimden alırsın emir.
Nedendir dostluğu bitir Rafetim.

Rafetim üç adım yürü ölmezsin,
Neden bizi duraklardan almazsın,
Yemin dersin şart koşarsın gelmezsin,
Azıcıkda uslan otur Rafetim.

Ne güzel Rafetim araban dizel,
Rafet derki bana okuman gazel,
Değil der bu servis kimseye özel,
Sen anlayış göster götür Rafetim.

Dostluk çok güzeldir bitmez yarınlar,
Rafet acı sözün bizi derinler,
Sen gelince olur bütün sorunlar,
Öldümü insanlık hatır Rafetim.

Hep sorar kendine şair meraklı,
Sanki bizim Rafet resmi duraklı,
Bilmem biz mi haklı Rafet mi haklı,
Yazsam seni bitmez satır Rafetim.

Bir anlayış iki sabır beyliktir,
Dünyada unutulmayan tek iyliktir,
Canlı değil servis demir çeliktir,
Zannetmeki altındaki katır Rafetim.

Rafetim hiç şaşırmassın rotayı,
Hiç sordun mu sen kendine hatayı,
Bir gün olsun taşa vurma baltayı,
Uslanda yerinde otur Rafetim.

Rafetim ne olur gel bizi üzme,
Şu mübarek günde şeytanla gezme,
Her zamanda taşa vurulmaz kazma,
Veysel der; İnadı bitir Rafetim.