Bu nasıl aşktır böyle, söyle
patronu için ölüyor işçi
devleti onaylıyor bu ölümü
sadece kendi ölse neyse
ekmek diye eve de götürüyor ölümü.
herkese yetiyor da işçiye kalıyor mu hazine de para?
sonra da diyorlar ki "pamuk eller cebe"
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta