Gösteri Şiiri - Cevat Çeştepe

oyuncu.., sahnenin ortasına yıkılıverir birden
elindeki kuru kafa yuvarlanır., yuvarlanır., yuvarlanır...,
gider düşer suyu çekilmiş denize., yalnız bırakılmış iskeleden ….
. ,
seyirci.., heyecanla fırlar ayağa oturduğu yerden
elindeki gülleri atar sahneye., alkışlar., alkışlar., alkışlar...,
çok güzeldi der içinden., trajedi 'olağanüstüydü' gerçekten …
,
oysa bir ölüm tiradıydı., oyuncu yere düşerken çıkan o ses.,
gerçeğin bittiği., sonsuzluğun başladığı yerden geliyordu...
. . . ,
okuyucu.., bir daha döner dizelerin en başına
şiirden akan sözcükler kelebekler uçururken yüreğinde...,
'biliyorum bir gün buluşacağız' der içinden., aşk bahçemizde...
. ,
şair.., yazılmamış şiirleri yakınca yürek ateşinde
'biraz kül-biraz duman' olur., yalnızlığının tüm tanıkları..,
gözyaşlarının kalem kırdığı., takvimde izi olmayan gecelerde....
,
oysa ne şairin yazdığı şiirdi ne de okurun şiir diye okuduğu.,
yaşam., yaşayanı avutmak için çektiği fotoğrafları sunuyordu ...
. . . ,
yorumcu.., oyun bitmeden kapadı gözlerini., şiir okunmadı...
tüm bahçelerde çiçekler soluyor.,
bahar rengini arıyor., bulamıyordu...
.
.
Cevat Çeştepe - 2007/2024
"Gerçek yalanlar"