On altı arkadaş başladık
Bu hayat denen yola...
Yetmişli yıllardı
Altmış sekiz kuşağının
Hemen sonrasından gelen kuşak.
Altmış sekize yetişemedik.
Ne yazık ki!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İşte hayat bu... Getireni var dünyaya, istemsiz, habersiz... Sonra da bırakıp gideni yine istemsiz, yine habersiz...
Elde var 'yıllar...' Bize kalan... Artık bizim irademizle şekillenecek olan... İşte o da 'yaşam...' Devam etmek zorunda olduğumuz bir yol, son viraja kadar...
Anıları yüklenmiş şiir... Sade, hoş bir anlatım... Kutlarım Fikri Bey...
Çok şık bir şiir serüveniydi...Kutluyor,saygılar sunuyorum...
Hayat yolunda atılan her adımla bir başka kayıp için bir adım daha yaklaşılıyor ne yazık ki.. Dileyelim ki yanımızda kalanlarla daha çok uzun yollar yürünsün, dana çok adımlar atılsın... Herkesin kendi yol hikayesini bulabileceği bir çalışma...
Yüreğinize sağlık..
Yürümeye devam ediyoruz.
Cennette buluşmak üzere
Temennisi ile...
Başlangıç güzel sonda güzel olsun- hayat işte bilinmedik bir sürü şeyle dolu- kazalar hastalıklar- yokluk yada varlık- ne biliyim kısmette ne varsa göre göre devam eder- kutlarım..
hava gibi serin su gibi çağlar duyguları sımsıcak bir yürek sesi mısralara nakşedilmiş haytın akışı içinde özetiyazılmış şiirde kutlarım
hayat bu dost ne yaparsın cennette buluşmak en iyisi tebrik
Bu şiir ile ilgili 26 tane yorum bulunmakta