Görürsün Kendini Bende Şiiri - Halil Gülel

GÖRÜRSÜN KENDİNİ BENDE

Nasıl bakarsan sen bana görürsün kendini bende
Isınır gönül can cana edersin bir beni bende.

Mehlika’sın aydan aksın, aşkınla yürekte paksın
Sevginle cana sıcaksın zaksan da her yanı bende.

Bir güzelsin peri misin? Elmas mısın, sarı mısın?
Bu gönlümün yâri misin? Gör istersen seni bende.

Güzel görmek gelir özden, tartılır insanlar sözden
İç dünya bilinir yüzden yükselttin bu şanı bende.

Baktıkça gözler yüreğe köprüler kurar ırağa
Sensizsem asın direğe neylerim bu canı bende...

Sevgi işim olsa çile, düşürmem güzeli ele
Bir gel desen bir gel hele yıkar su bendini bende.

Güzellik yoluna kurban feda olsun sana bu can
Senin olduğun yer vatan seyreyle mekanı bende.

Ezel midir ebed olsa, bülbül ağlar mı gül gelse
Akan gözyaşımı silse olmaz aşk figanı bende.

Ressam Halil elde kalem, yazdıkça genişler alem
Geldiyse senden bir selam sür artık devranı bende.

Halil GÜLEL
Moers / 16.08.2005
(Bir Güzelden de Güzeldir Mehlika Sultan)