Beniöm Sevgim Şiiri - Halil Gülel

Ey elleri kınalım kaşları sürmelim;
Karakışı bahara döndüren sevgilim.
Yanakları al olan gerdanı tek bendim
Sinesine bir beni konduran sevgilim.

Tel tel ipek saçları örülür elimde,
Işık verir gözleri aydınlık yolumda,
Sabah akşam her zaman mevcuttur dilimde
Aşkıyla yüreğimi yandıran sevgilim.

Gökleri tuttu duman yandıkça bu yürek,
Menzile varmak çok zor o yâr benden ırak,
Bir ömrü verdim ona bilmem ki dur durak
Baharda gül dalına konduran sevgilim.

Cilvesi verir çile kopartır velvele,
Nazı etti müptela tebessümü alâ,
Çekse de yaban yola yağsa ondan belâ
Bir tatlı sözle beni kandıran sevgilim.

Kor mudur ateş midir bu dudaklar sende,
Aşığın bir ben, çoktur hayranın çevrende,
Ressam Halil’in ömrü son ana gelende
Yürekte her derdimi dindiren sevgilim...

Düsseldorf / 22.12.2002