Görünür kadının görünmezleri

Kapıdan içeriye girdim.Oda'da yalnızca bir kadın vardı. Yatağının içinden donuk bir şekilde bana doğru bir bakış fırlatarak boğuk bir sesle;
---Hızma, sızma, büzme diye seslendi.Buraya gelin çocuklarım.Emzirme vaktimiz şimdi
Diye söylendi.
Çok şaşırmış ve korkmuştum. Çünkü Oda'da bizlerden başka kimseler yoktu.Bu çocuklar nerdeydi ki? Ya da oda da hiç çocuk varmıydı?
Geri geri kapıya doğru gitmeye başladım ki
Kadın--Korkma kızım dedi. Onlar benim çocuklarım.
Hani çocuklar nerede? dedim korkuyla.
Kadın---Onları göremezsin. Çünkü Babaları Cin tayfasından. Korkudan titremeye başladım. Birden göğüslerini açtı ve hadi sütünüzü emin çocuklarım
Diyerek çocuklarını emzirmeye başladı. Ortada çocuklar yoktu, ama kadının göğüslerinden sütler akmaya başladı.Böyle şey olur muydu? Şaşkınlıktan
Adeta donmuş gibiydim.
Ne geriye gidebiliyor nede kadına baka biliyordum.
Kadın başlattı anlatmaya---Eşim cin taifinden kazma'dır, onunla dağda hayvan otlatırken tanıştım. Çok iyi bir adamdır, bizden farkları yok. Yalnızca bana görünür dedi. Kadın, bak çocuklarım senin yanına geliyorlar dediğinde, odadan nasıl fırladığımı
Bilmiyorum.Kendimi çimdikledim, gördüklerim hayal miydi? Aman yarabbi gördüklerim gerçekti.
Ama böyle bir şey olur muydu? Kadının anlattıkları
Doğru muydu? Kadın şöyle demişti:Yaşadıklarımız
Yalnızca bizim gördüklerimiz değildir.Bir daha uğramadım o eve, Ama kadını gördüm mahallede,
Belki de geziyordu yanıda hiç görmediğim çocuklarıyla.