Hiçbir sitemim kalmadı artık.
Ne çok sevenim vardı anılarımda.
Yollar karanlık, gelecek karanlık,
Kendim dışında bir ben kaldım hayatta!
Yüzüme, gözüme sert vuruyor kar!
Ellerim görünmez kelepçeli zar.
Korkumu kapının dışında bırakmış,
Tek tip insan misali hâr.
Görünmez kelepçeli adam misali
Susamış toprak feryadı var üzerimde
Özleme ağlayan bir ana bir de yâr
Söyleyin! Söyleyin kim maziyi arar!
Görünmez kelepçeli adam misali.
Nevzat KAYA
Nevzat Kaya 2
Kayıt Tarihi : 10.4.2023 08:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ümitsizliğe düşmek ağırlık yapar insanlara. Anılar bile bazen dünyanı zindana çevirir ve işte sen o zindanda görünmeyen kelepçeli bir adam oluveriyorsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!