Görünmez Bir Nehir Şiiri - Sinan Bayram

Zaman, görünmez bir nehir gibi akıyor,
Bizse kıyısında oturan gölgeleriz.
Her an, elimizden kayan bir damla;
Ne tutabiliriz, ne bırakabiliriz.

Var olmak;
Bazen bir ışığın kıvılcımı,
Bazen sonsuzluğun karanlığında
Kaybolan bir nefes.

Ben kimim, diye sorar ruhum her gece;
Bir düşüncenin yankısı mı,
Yoksa evrenin sonsuz dilinde
Kendi adını unutan bir ses mi?

Taşlara dokunur elim,
Onlar susar;
Göğe bakarım,
Yıldızlar konuşur.
Ama cevap vermez hiçbirisi:
Soruya benzeyen ben,
Soranı olmayan bir soru gibi kalırım.

Belki de hakikat,
Saklıdır suskunluğun özünde.
Çünkü kelime ne söylerse söylesin,
Her söz, hakikati biraz daha gizler.

Hayat, gelip geçen bir gölge midir,
Yoksa gölgenin ardındaki ışık mı?
Biz, kaybolan adımlar mıyız
Yoksa yürüyüşün kendisi mi?

Bir gün, zaman susacak.
Ne ben kalacağım, ne sen,
Sadece sessizlik:
Kendi kendini dinleyen bir boşluk.

Ve işte orada,
Belki ilk kez anlayacağız:
Hiçlik, sandığımız kadar boş değilmiş;
Varoluş, sandığımız kadar dolu değilmiş.

Sinan Bayram