Görseydin Baba Şiiri - Atila Yalçınkaya

Görseydin bu günü görseydin baba
Bozuldu dünyanın türlü ahvali
Sorulmaz gurbete gidenin hali
Görseydin bu günü görseydin baba

Paramız çoğaldı kalmadı vefa
Sen matem tutarsın komşuda safa
Tüm güzel ahlaklar kalkıyor rafa
Görseydin bu anı görseydim baba

Şehirler hıncahınç ruhlarda firak
En yakın gördüğün gözünde ırak
Gönüller aç susuz gönüller çorak
Görseydin bu hali görseydin baba

Zulümler çoğaldı güçlüler haklı.
Sanki fetret devri inançlar saklı
Göz hakkı görmüyor basiret bağlı
Görseydin bu çağı görseydin baba

Hak söyleyen dile her türlü engel
İnsana hizmete, sürgünler bedel.
Kırılmak istenir hakkı tutan el.
Görseydin ahvali görseydin baba.

Cahiliye devri hortladı yine,
Ölüm atlıları bilenmiş kine,
Kendini bilmezler saldırır dine,
Görseydin bu anı görseydin baba.

Kardeş kavgasına patlar mermiler.
Kardeşin malını yer haramiler,
Nifak tohumunu ekiyor bir el.
Görseydin bu hali görseydin baba.

Sineler derbeder fikirler mefluç.
Paramparça kalpler her biri bir uç
Hakkı söylemekse nerdeyse bir suç
Görseydin bu hali görseydin baba.

Gurbet gezer hakkı tutan yiğitler.
Vatan oldu cümle yabancı eller.
Hak diyen dil susmaz bunu bilmezler.
Görseydin bu günü görseydin baba

Dünya son menzile yol alır durur.
İnsanı mahveden kibir ve gurur.
Gönül Yaradan a yalvarır durur
Bilseydin bu hali bilseydin baba.

Atila Yalçınkaya