Taze iklimlerinle doyurarak çorak bahçemi
Canmâna koydum adını canmânasısın yurdumun
Rayihânla avutarak kabuslu gecelerimi
Korkusuz gecelerde, sönmeyen yeşilisin ufkumun
Akşam oluyor düşümdesin, sabaha seninle çıkıyorum
O ihtişamın şahikasını bir ben mi görüyorum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla