Görebilseydi Seni Süleyman

Taze iklimlerinle doyurarak çorak bahçemi
Canmâna koydum adını canmânasısın yurdumun
Rayihânla avutarak kabuslu gecelerimi
Korkusuz gecelerde, sönmeyen yeşilisin ufkumun

Akşam oluyor düşümdesin, sabaha seninle çıkıyorum
O ihtişamın şahikasını bir ben mi görüyorum
Ki göz bebeklerin okyanasun en derin yankısı
Görebilseydi seni Süleyman, tanırmıydı hiç Belkısı
Bu gözler seni her an görmemekten usandı
Tarih, seni yazmadığı her sayfa için utandı

Bütün tohumlar esrârınla filizleniyor
Ben o filizlerin divane mecnunuyum
Bütün meczuplar kalenderliğinde gizleniyor
Ben o divanın prangasız meczubuyum