Görmüyor musun
Daha tükenmemiş paylaşabileceklerimiz
Hepimize yetecek bir gökyüzü var tepemizde
En büyük tesellidir bel ki de insana
Sevdiğiyle aynı havayı soluduğunu düşünmek bazen
Günaydın derken
Hissetmek aydınlık bir günü paylaştığını
Aynı yıldızları saymak
Aynı yolları yürümek
Yemek, içmek, gülmek, ağlamak
Aynı otobüse binmek
Maaş günlerini beklemek
Geleceği düşünmek
Ve ölümü
Ürpermek kimi zaman
Kimi zaman korkmak karanlıktan
Kimi zaman ağlamak yitirilenin ardından
Ve en büyük mutluluktur anlayabilene
En büyük ortak noktamızı:
Hayatı...
30 Eylül 2002
23: 50
Kayıt Tarihi : 31.12.2002 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!