Görmüştüm Şiiri 2 Şiiri - Mehmet Artem A ...

Bu şiiri önce rüyamda görmüştüm
Bu şiiri sonra kucağında görmüştüm
Bu şiiri genç bir askerde görmüştüm
Bu şiiri en son hastanede görmüştüm

Tırnağımı ortadan ikiye ayırırken
Anamın, ağzımda meme, sayıklarken
Kapısında çaresiz nöbet beklerken
Üç kişilik sandalye kefene bedel

Mahvolmuş evimiz yıkık virane
Bahar ortasında kuşlar divane
Belirsiz imgesi yüzüme pervane
Bilmez ki soğuk nedir, vay haline

Ağlıyordum günlerce gördüğüm rüyaya
Bizim sandığımız koca dünyaya
Yaparmış gibi yapıp dostu olmaya
Aşk azapta iken sevgiliden sevdaya

Halimi görünce dayanamıyor
Munzurluk yapmadan duramıyor
Meteliksiz yüzüne kimse gülmüyor
Üç akçe bir musallaya kar etmiyor

Ağlıyordu çocuklar düşler kurarken.
Büyüyordum bir başıma, öylece dururken.
Kendini çaresizce yere vururken.
Yaşamak olur mu ölmek dururken.

29.12.2014