Bu şiiri önce rüyamda görmüştüm
Tırnağımı ortadan ikiye ayırırken
Mahvolmuş evimiz yıkık virane
Ağlıyordum günlerce gördüğüm rüyaya
Halimi görünce dayanamıyor
Ağlıyordu çocuklar düşler kurarken.
Bu şiiri sonra kucağında görmüştüm
Anamın, ağzımda meme, sayıklarken
Bahar ortasında kuşlar divane
Bizim sandığımız koca dünyaya
Munzurluk yapmadan duramıyor
Büyüyordum bir başıma, öylece dururken.
Bu şiiri genç bir askerde görmüştüm
Kapısında çaresiz nöbet beklerken
Belirsiz imgesi yüzüme pervane
Yaparmış gibi yapıp dostu olmaya
Meteliksiz yüzüne kimse gülmüyor
Kendini çaresizce yere vururken.
Bu şiiri en son hastanede görmüştüm
Üç kişilik sandalye kefene bedel
Bilmez ki soğuk nedir, vay haline
Aşk azapta iken sevgiliden sevdaya
Üç akçe bir musallaya kar etmiyor
Yaşamak olur mu ölmek dururken.
21.05.2013
Mehmet Artem AykutKayıt Tarihi : 22.12.2018 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!