Görmüş müydün 'Mehmet'i Vuruşurken'

Kandilde “kandil yaktı” tasası puşta düştü
Uyandı uykusundan zaten gördüğü düş’tü
Ne o, canın mı yandı, kandiller tutuşurken
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

Dur bakalım, Bismillah, daha yeni başladı
Balyozlar hazır ancak, “önden biraz okşadı”
Kulağın açta dinle, “öfkesi konuşurken”
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

“İnsan hakları” dersin, o bilir bilmesine
Lakin Mehmet’im çökmüş, “hayvanın” cümlesine
O kahpe yüreğiniz korkuyla buluşurken
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

Naklen yayın, seyredin, budur hainin sonu
Ne mağara kalacak, ne de kıçında donu
Yedikçe o yumruğu ininde buruşurken
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

Dağları harmanladı, eee tırpana geldiniz
Siz Vatana kasteden, birer hain el’diniz
Uyuyor muydunuz lan, “şahinler” uçuşurken
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

Verilen birinci ders, tedrisata ara yok
Nere kaçsan faydasız, tartısında “dara” yok
O kantarın topuzu beynine kavuşurken
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

Arkanı yasladığın, sırtını sıvazlayan
Hadi isim vermiyim, “köpek gibi havlayan”
Hepsi sus pus oldular çakalca ulunurken
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

Kimin dahl-i var ise, kesilen faturada
Bir hesap görülürken, bir diğeri, sırada
Beklerken o kâbusu “altını ıslatırken”
Sahi; sen görmüş müydün Mehmet’i vuruşurken

Merak etme, seninde, giderir merakını
Bir anda cehenneme çevirir afak’ını
Pişman olup, kuş beynin, dehşetle uyuşurken
Gebermeden gör hadi, Mehmet’i vuruşurken