Görmeyeli Kötü Yola Düşmüş Aşk

Görmeyeli Kötü Yola Düşmüş Aşk

kuzgun karanlıklar parçaladı da geldim bin yıllık yalnızlıktan
beni sök kendimden ey hüzün
kır dallarımı
yağmala
dağlardan hiç inmemiş çoban say
aylı deniz
al çarp beni yalıyarlara
savrulmam yetmedi
kuru dikenler gibi ordan oraya
sizin olsun aşkınız da
şavkınız da
şarkınız da

beni olmayan denizlerle kandırdılar da sabrettim bunca kuraklığa
olmayan baharlarla oyalandın hoyrat kalbim
bin yerinden delinmiş bir kevgirsin gayri bağrımda
yokmuş senin düşlediğin iklimler
seraplar yalanmış gör bak
şiirler yalancıymış
kandırıldık biz kalbim

sokaklarda sürüklenen fahişeler
ancak onlar bilir bu acıyı şimdi ne desen yalan
gözleri oyulmuş yenik askerler
bir onlar bilir
ve acı
kör eder ya kalbini
öyle bir şey
sus söyleme

sevdasından recm olan aşıklar bilir bu acıyı
başlarına yağan taşlardan değil
bir de sürgünler bilir
hiç geri dönemeyenler acının atlasından
ne desen boşuna
anlamazlar

sen aşamazsın aşka giden yollarda dikilen duvarları
bu pislik saltanatında
yüreğinin yamacında kurulu saltanatlar
mal mülk tutkuları ev dam hesap kitap

beni bir gözleri ahuya zebun eyledi felek
uzun zamanlardan geldim
ve kellesi vuruldu kalbimin tutku hançerlerinde
görmeyeli kötü yola düşmüş aşk
nerden bilirdim

adnan durmaz