Görmesinler Seni Şiiri - Mucize Kartal

Görmesinler Seni”

Sendeki güzelliği benden başka kimse görmesin yar,
Gözlerine düşen her ışık, kalbime kurulan bahar.
Bir gülüşünle yanar dünya, ama ben isterim ki,
Yalnızca ben olayım o yangında kül olan.

Rüzgar saçlarını okşarken bile kıskanırım,
Çünkü her telinde ayrı bir cennet saklı.
Bir yabancı baksa, göz göze gelse seninle,
Kıyamet kopar içimde, dünya durur ansızın.

Gözlerin var ya…
Bir çift gökkuşağı geceye meydan okur.
Bir tek ben olayım orada yolunu bulan,
Bir tek ben olayım o bakışta kaybolan.

Kimse duymasın sesini gecede yankılanan,
Bir tek ben olayım fısıltına uyanan.
Adını andığımda içim titrer,
Kalbimde her harfin ayrı bir yankısı var.

Seninle geçen anlar bile benden izinsiz yaşamasın,
Zaman bile seni bensiz anlatmasın.
Gülüşün başka gözlere haram olsun,
Benim olsun yar, her halinle tamam olsun.

Yıldızlar bile senin kadar parlamazken,
Kimse bakmasın sana gökyüzüne bakar gibi.
Bir tek ben olayım seni ezberleyen,
Bir tek ben olayım seni her bakışta yeniden seven.

Tenin rüzgarla savrulmasın,
Gözlerin başka hayallere daldırılmasın.
Benim düşümde uyansın her sabahın,
Benim gecemde bitsin her hülyan.

Yani…
Sendeki güzelliği benden başka kimse görmesin yar,
Çünkü aşkın gözleri kıskanır,
Ve ben, sadece sana bakan gözlerin sahibi olmak isterim

Söz : Azrail