Görmedim Ben Hiç Gülen Âşık Şair

Aşk şiirini ben hep ağlar buldum
Bunca şiir okudum aşka dair,
Okurken hep gözyaşına boğuldum,
Hepsi aşk şiiri yazmada mahir,
Görmadim ben hiç gülen âşık şair.

Yoktur âşığın tutunacak dalı,
Açılmaz ilkbaharda gonca gülü,
Gözyaşından derin denizdir yolu,
Kavuşmadan kabre düşerler bir bir
Görmedim ben hiç gülen âşık şair.

Açılmaz ona hiç perdesi göğün,
Mahşere kalır hep dernek düğün,
Her gün gözyaşı yer içer üç öğün,
Yoktur hiç birinde ne kin ne kibir,
Görmedim ben hiç gülen âşık şair.

Yüreğini Leyla’nın aşkı dağlar,
Kavuşamaz, engeldir sıra dağlar,
Saz ağlar,şiir ağlar, âşık ağlar,
Elinde sazı,gezer şehir şehir,
Görmedim ben hiç gülen âşık şair.

Bir güzel görür pınarın başında
Çifte benli on dört on beş yaşında
Sunalar oynar gözünde kaşında,
İçer güzel elinden tas tas zehir,
Görmedim ben hiç gülen âşık şair.

Sevdiğini düşünde görür coşar,
Uyanınca yüreğine çığ düşer,
Mecnun gibi yakıcı çöller aşar,
Neler anlatır kumlar aşka dair?
Görmedim ben hiç gülen âşık şair.

Yaş döker gözlerinden için için,
Dağları deldi Ferhat Şirin için,
Sakın âşıklar ağlar mı demeyin,
Yazdılar nice gözü yaşlı şiir,
Görmedim ben hiç gülen âşık şair.

Yanar da cayır cayır Kerem gibi,
Hasta olur sonunda verem gibi,
Olur yaresi benim yarem gibi,
Açar sonunda bağrını kabir,
Görmedim ben hiç gülen âşık şair.