Yılgın kanatların taşıyamazsa artık
gövdeni, bakarsın karanlık dehlizlerine,
boşluğun. Söz sarmaşıkları arasında
bir görev gibi benimsediğin yarın
tutkusu nerden alır alevlerini ve taşır
uzak parıltıların sönük görüntülerini.
Konarsın artık güvenilmeze, sana
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;