Görev Dönüşü Şiiri - Ferdi Erbakıcı

özledim
soğuk gecelerde görev dönüşü
sıcak kollarında bulduğum huzuru
ve ne kadar kötü geçse de günün
sorduğumda gülümsemeni
şimdi yine
soğuk gecelerde görev dönüşlerim var
kapıyı çalsam sanki sen açacaksın
sanki bütün gece uyumamışsın gelmedim diye
bir ara korkmuşsun
bir ara ümitsiz
yağmur şehrindeymişiz gibi nemlenmiş gözlerin
oysa evimin ışıkları sönük
gecelerden daha soğuk yalnızlığın
beyaz formanı ütüleyip koymamışsın
kaç gündür içiyorum böyle hesapsız
kaç gecedir pusularda seni görüyor gibiyim

özledim
yaslanıp omzuma hastalarını anlatmanı
ve aç kalmamızı yemeği yaktığın için
bir de sırf sevdiğini söylemek için telefon açışını
telefonlarım çalmıyor artık
resmini duvardan indirecek cesaretim yok
her gördüğüm hemşire daha derin yaralar açıyor içimde

sana evlenelim dediğim gün
mutluluktan ağladığını
ve düğündeki heyecanını
ve beyaz gelinliğini
hatırlamak bir ibadet gibi her an
ağlıyamıyorsam ölmeyi düşünmeliyim
düşünmedimmi sanıyorsun
kaç kez duydum metalin soğukluğunu şakaklarımda
kaç kez tetiğe uzandı parmaklarım
resminin karşısındaydım her defasında
odamın her köşesine kokun sinmişti
orda yarım bıraktığın bir kitap
orda rujun yanında tüm dokundukların
beyaz kepin yatağın yanıbaşında
tetiğe dokunamadı parmaklarım
ağlayamadım

sana mayına basacağımdan bahsettim mi
kızardın bana
hatta küser konuşmazdın
sana sarılıp öperdim binlerce kez
çocuk gibiydi ellerin
ilk yağmur şehrinde tuttuğum
sonra barışırdık
söz verirdim bir daha anlatmayacağıma
üç gün sonra bir askerim mayına basardı
niye ben basmadım onun yerine diye
oturur ağlardım
oysa senin için
ağlayamadım

doğu'nun dağlarında yine kar vardı ogün
bir takipte vurulmuştum
üçgün kaç gece uyumadın yanıbaşımda
her an ağladın
her an yalvardın benim için Allah'a
sen olmasaydın
belki o kadar sıkı sarılmazdım yaşama
seni sevmesem
başkasını seveceğime sevgisizliği seçerdim

evlendiğimize inanamamış
saatlerce evlilik cüzdanımıza bakmıştık
ve sonraki beş yıl
her anı seninle dolu
o sabah nasıl kırgın kalkmıştık yataktan
birşeyler yalnıştı sanki
beni uğurlarken sanki bir daha görmeyecekmişim gibi öpmüştüm seni
sanki dönmeyecektim o pusudan
sanki binlerce mayın patlayacaktı altımda
ama döndüm
o soğuk gecelerden biri değildi
tüm yıldızlar uyanıktı
oysa o yaralıyı almaya gittiğiniz ambulans dönmedi bir daha
BEYAZ FORMAN
BEYAZ GELİNLİĞİN
BEYAZ KEFENİN
seni özledim....