Görmeyince var demenin yoktur gereği,
Yüce Allah bu dünyanın direği,
İnsan olan gerçek söyler varsa yüreği,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Asıl cennet cehennemse kalbimde,
Arama camide arama cemde,
Hata varmı sözlerimde hecemde,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Kendini beğenmiş aksi ukala,
Güven etmiş bıyık ile sakala,
İnanmaz yok desende şaşkın akıla,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Doğru değil eğri yola gidenler,
Cennet cehennemi merak edenler,
Gitti ama hani nerde dedenler,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Kendisini mümin müslüm sananlar,
Cennet cennet diye oda yananlar,
Ölüm var deyince geri dönenler,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Bu bir sırdır Allahtan başka yok bilen,
Ne yaşayanbilir dostum nede ölen,
Bir yol tutturmuş giderdünyaya gelen,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Herkesin kendine oruç ibadet namaz,
Cennet mekanım der kural tanımaz,
Kendini bir şey sanan behnamaz,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Veysel Gerçekleri yazda hecele,
Günü saati var Allah etmez acele,
Cenneti öven Kabüllenmez ecele,
Cennet cehennemi gören varmıdır.
Kayıt Tarihi : 28.7.2012 19:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)