GÖREN OLMADI
Yüreğim yanıyor ateş köz gibi
Yıkıldı duvarım ören olmadı
Bitirdi içimden acı söz gibi
Ağladım herdaim gören olmadı
Küstüm kaderime düştüm yollara
Darıldım sarmayan zalım kollara
Güvenmez oldum hiç, kuru dallara
Bağladım yaramı gören olmadı
Yazım kışa döndü kaldım karlara
Gidiyorum uzak yüce dağlara
Selamım söyleyin kalan sağlara
Dağladım gözleri gören olmadı
Şansım da yok imiş bahtım da kara
Görmedim bolluğu düştüm hep dara
Oynamadım kumar güvenmem zara
Sakladım derdimi gören olmadı
Yusuf'i gülmedi hep çekti çile
Ağıza laf oldu düştüde dile
Kime güvendiyse gördü hep hile
Akladım saçları gören olmadı
Yusuf'i Yusuf çolak
01 Kasım 2024
Kayıt Tarihi : 7.11.2024 10:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçine kapanmış aşkından karşılık alamayan düşkünlügünü kimseye bildiremeyen birini anlatan hayat hikayesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!