Bir gün bu yolları birlikte hatırlayacağız.
Eğer, birbirimizi görebilme ihtimaline sevebilmişsek.
Mülteci, isteklerimiz olacak şafak vaktiyle güneşi görebilme ihtimaline doğuya yöneleceğiz.
Sonra,bu yollar hasrete yük olmuş gibi sessiz bir yıģ ınlar mekanı olacak.
Bu, bizi ileriye yönelik hayaller götürecek, hiç birşey olmamış gibi yolumuzu devam edecegiz.
Bir gün, ölüm boğazımızda yakalayacak,yaşamadığımız ve mutlu olmadıģ ımız günlere döneceğiz.
Hatırlamak dahi istemediğimiz acılar, ufak bir mutluluk anı bile zihnimizi kurcalayacak.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta