Göre-bilme Şiiri - Esma Avcı

önce vaktin sonsuzluğunu aldım yanıma
biraz güneş, çokça esinti
biraz tarçın kokusu da aldım, seversin belki

çünkü ne var biliyor musun ;
insanın içini bahara çiçeğe çeviren dudakların
tebessümünün yarattığı insanı çıldırtan o deli kıvrımın.

hani hep oluyor ya
güldüğünde sol yanıma bir ağrı peydah oluyor
ihmal ettim, ağrı kesici almadım

çünkü korumalıyım her nereme dokunduysan
bir antikacı gibi sahip çıkmalıyım
büyüsü bozulmasın, izi kalsın diye.

bir de karşımda duruşun, en çok gözlerim şikayetçi
bilirsin eski miyoplardanım
çok uzağıma gitme, görmeyebilirim

saçlarından ufak bir bahis açmak gerekirse
sarılığından dem vurmak lazım gelir
"sanki sonbaharda bir yaprağın
düşegelme gibi gerçek bir hüznünün
varlığından şüphe ettirirler bana."

başımı dönüp duran bir atlı karıncaya benzeten
yani omzunla baba, boynunla ana, sırtınla kardeş olan
sen demek istiyorum.

-çilekli süt içelim mi

9/7/17