karalıyorum birşeyler ama en çok kendimi ! kalem yerine yüreğim hızlı hızlı harfler arası koşturuyor
okumayı yeni sökmeye çalışan
telaşlı bir çocuk sanki
sahi
ben hiç büyümedim ki
bu sabah aydınlığın karanlığın rahminden doğuşunu izledim
ürperdi içim
her doğum gibi sancılı
her yeni doğan gibi umudlu
pırıl pırıl bir yüzle gülümsedi ,
hafifçe dokundu rüzgarın eli
dağıldı altın sarısı saçları
kirpiklerinde geceden kalma çiy damlaları
Uçuş uçuş bulutlar , pembe beyaz mor sarı fistanlı
sanırsın nedimesi !..
boncuk boncuk gözleri deli mavi
b/akıyor pencerelerden içeri
gördüm ,
gördü beni
... !..
✍ Canan Eren
19Nisan2021 / Balıkesir
Kayıt Tarihi : 19.4.2021 11:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!