Ölmeyi bilirimsiniz sizler ben öğrendim.
Vakitsiz kuş olmadan, kanat çırpandan.
Koca leke beyazı üzerinde saklayamayandan.
Doğrusunu söylemek çokça zorlananlardan
Umursamayan ahımı, düşüşünde bedbahtlığı.
Vermeliydiler doğruyu ama ben alamadım.
Korkaklar yalana sığınır rastladığım en korkağı.
Öğrendim hayatın telvesinde kabardı yüreğim.
Masallara çocukça inanışımla birlik kırıldı.
Tuz buz oluncaya, kalmayınca keskin yanım.
Öğrendim sevince ne kadar küçüldüğümü.
Temas ettikçe bozukluk, sağlam bir diğerine.
Yayıldığını gördüm, sardığını tüm kasanın.
İyi, kötüyü iyileştiremez gördüm bu bir safsata.
Tüketinceye kadar bekler, emer yer bitirir.
Kenan Gezici 01/11/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 1.11.2025 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!