Gördüklerim....
yalanlarla çevrilmiş bir ada
ağaçların dallarından
damlayan yanlızlıklar
haykırmışlığımın içinde
kaybolan umutlar
Bir damla suya hasret dudaklarım
zehir içsede razı kayboluşlarım
yeterki bu kabuslardan kurtulayım
mahşere kalsın yarınlarım
Kendince seven insanlar
zevk seline yok olup kaybolmuşlar
merhamet denen duyguyu
hiçe sayıp
sadece kendi
pencerelerinden bakmışlar
Geçirdikleri zaman önemli olan
gerisi bomboş koca bir yalan
gerçeklerden dilleri susup kaçan
karşısındaki insan değil sanki bir hayvan
Kavruluyorum alevler içinde kaldım
iki yol ayrımında tutuklara salındım
çaresizce bir ele muhtaç kaldım
kah ağladım
kah gecede sabahladım
Susuyorum artık konuşsam ne fayda
kalakalıyorum
düşüncelerimle başbaşa
korkularım sarıyor sinsice
titriyorum ben dermansız kalbime
Görmediklerim ise
değersiz olduğum
yanlızlığımda boğulduğum
dil seviyorum desede
boşuna hayal kurduğum
bir kuyuya düşürüyorum ömrümü
anahtarım bilinmezde
savruk ezik güller de
Değer yok bana bu dünyada
görmek istemediğim bu aslında
kandırmacalar ruhumu sarsada
yeniliyorum yine kara sevdama
Susuyorum sessizlik
pınarı akıyor içimde
kopan fırtınalarımı
söndürmek istercesine
cenderelere sokuyor beni
sürüklüyor kimsesizliklere
Gördüklerim mi acı veriyor
görmediklerim mi?
yalan mı canımı yakıyor
yoksa gerçek mi?
uçurum kenarında esirim şimdi
atlasam mı kurtulurum
atlamasam mı?
bilinmezler de mi kaybolurum
yoksa bildiklerim demi?
Kayıt Tarihi : 4.8.2008 14:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!