Gördük Biz O Neferleri

Gördük biz o neferleri,
Ayağında çarığı bile olmayan çerileri.
Ve yiyen o çarığı muhtaçlıktan,
Ama yine de varan meydana, efeleri.
Gördük biz o askerleri,
Varı değil sadece, yoğu ile de düşenleri.
Toprağın bir ana gibi kucaklayışı erleri,
Bağrına basışı, bir ayrı ruh katar, geceleri,
Sabahları yahut öğleleri, ikindileri…
Demeden güzel, yar, aile, evlat, kız, oğul,
Vazgeçerek, çekerek el, koştu ölüme birileri.
Birileri dediklerimiz, yapamayacağını yaptı,
Sıradanların, ve tanrılaşıp da vardılar Kürşad otağına.
Kanla, canlarıyla oldular destan, ve bengi.
En büyük mirası bıraktılar bize ve göçtüler,
En kıymetli hediyeyi, kendilerinden geçerek,
Yüreklilik göstererek verdiler,
Sakınmayarak mallarını ve bedenlerini.
Biliniyordu kendilerince ki, toparlamalı bilinci,
Demir atmış Arapların ve diğerlerinin kovulmalı sonuncusu,
Ancak bahtiyar olur halk, bitirilmeli hain hükümetin avuntusu.

Çepni Serhat ÖZTÜRK
BİŞKEK – KIRGIZİSTAN
13:24
04.05.2022