Duygu kutuplarında eksik değil gel-gitler,
Kaç kuşağı eskitti en doğurgan ümitler...
Geçmişi karaladık bir mumca sönmek için;
Geceye tan bekledik hâyata dönmek için...
Güya feryat figandık engelin çokluğundan,
Rahat tepti sıkıldık zahmetin yokluğundan...
Tezatlar yumağında sömeşti ipliğimiz,
Binbir surata döndü maraba benliğimiz...
Hepimiz aynı telin üstünde cambazlardık
Uçanın anısına kaçanı gammazlardık...
Tenser baygınlıkların kahkaha cümbüşünde,
Hayvanlaştı nefsimiz zebun hazlar peşinde...
Şebeklere maskara leyleklere şan olduk! ..?
Esfeli Safilin’e düştük, perişan olduk...
Artık yeter, derlensin kalan erdem gücümüz,
Kalksın Gor Çukuru’ndan Everest’e göçümüz
Kayıt Tarihi : 19.11.2008 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/19/gor-cukuru-ndan-everest-e.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!